Σ'αγαπώ.

"Σ'αγαπω" αναφωνησε το κοριτσι καθως γελουσε. Δεν της φανηκε περιεργο. Ήταν μια έκφραση που συνηθιζε να λεει. Το αγόρι κοκκαλωσε. Δεν περιμενε να ακουσει κατι παρόμοιο. Οι λεξεις που επελεξε να προφερει το κοριτσι και τα εκατονταδες ερωτηματα που κρυβονταν απο πισω τους εκαναν το αγορι σκεπτικο. "Μ'αγαπας; Στ'αληθεια;" ρωτησε το αγορι με απορία στα ματια. Εκεινη τρομαξε. Κοιτουσε το αγορι που μεχρι πριν μερικα λεπτα μιλουσε ανετα και γελουσε με την καρδια του και στο ακουσμα των λεξεων εμοιαζε λες και τον πηγαιναν σε εκτελεστικο αποσπασμα. Παρ' ολ' αυτά χωρις να χασει το χαμογελο της του απαντησε ηρεμα: "Φυσικα σ'αγαπω. Σ'αγαπω οπως αγαπω ενα φιλο μου ή τους γονεις μου. Σ'αγαπω οπως αγαπω μια καλη ταινια ή τη μυρωδια του καφε. Σ'αγαπω οπως αγαπω τη σοκολατα, το χιονι, ενα καλο βιβλιο, τα παρδαλα παπουτσια, τη λεξη "κλαξον" ή να παταω ξερα φυλλα το φθινοπωρο. Σ'αγαπω οπως αγαπω τον ερωτα, χωρις ομως αυτο να σημαινει πως σε ερωτευομαι."...